Prawie dla każdego dziecka pierwsze dni pobytu w przedszkolu są okresem bardzo trudnym. Yourrrre able to find more detailed tips quick hits slot. Rozłąka z rodzicami powoduje duże zagrożenie poczucia bezpieczeństwa u dziecka. Jest to niewątpliwie sytuacja budząca silne emocje. Dziecko czuje się wyrwane z bezpiecznego znanego mu środowiska rodzinnego i nie rozumie tego co się wokół niego dzieje. Musi się przystosować do warunków nowego otoczenia, kontaktów z nieznajomymi, przebywania w licznej grupie, zmian dotyczących sposobów załatwiania potrzeb emocjonalnych i biologicznych itp. Udane włączenie dziecka do grupy przedszkolnej ma ogromne znaczenie dla jego dalszego rozwoju.
Jeżeli chcesz, aby Twoje dziecko gotowe wkroczyło w przedszkolny świat, przyjrzyj się mu uważnie i zastanów się, czy:
- Mówi tak, że obcy człowiek będzie mógł je zrozumieć, a może wyręczasz dziecko w mówieniu, zgadujesz jego potrzeby, zasypujesz potokiem słów oczekując tylko kiwnięcia głową lub uwielbiasz jego neologizmy, których za wyjątkiem Ciebie nikt więcej nie rozumie?
- Umie zapytać lub poprosić o coś, a może zamiast werbalnie zgłaszać swoje wątpliwości i prośby manifestuje je specyficznym zachowaniem /np. obrażaniem się, płaczem, rzucaniem zabawkami/?
- Czy Twoje dziecko bez obaw i lęku nawiązuje kontakt z nowo poznaną osobą, której Ty okazujesz zaufanie, a może jest tak bardzo nieśmiałe, że pozostawienie go z mało znaną osobą powoduje u niego budzące niepokój reakcje?
- Umie samo umyć ręce i buzię, a może wyręczasz go w tych prostych czynnościach higienicznych?
- Potrafi rozebrać się i ubrać /oczywiście przy pomocy dorosłego/, a może wyręczasz swoje „malutkie” dziecko i ubierasz je „od stóp do głów” nie dając mu żadnej szansy?
- Samodzielnie je, potrafi powiedzieć, że coś mu nie smakuje, lub że prosi o dokładkę? Czy Twoje dziecko umie pić z kubeczka, jeść łyżką? Pamiętaj, by zgłosić potrawy, których dziecko nie toleruje lub jest na nie uczulone!
- *Samodzielnie korzysta z toalety, potrafi zgłosić potrzeby fizjologiczne, a może dotychczas nie pozbyliście się pieluch, a dziecko nie potrafi sygnalizować swych potrzeb?
- Odpoczywa po obiedzie – nie musi to być sen, jednak zalecamy około godzinny odpoczynek, który może być połączony ze słuchaniem bajek /z płyty, kasety lub czytanych przez dorosłych/. Nie powinno dziecko w tym czasie oglądać telewizji, gdyż migający obraz nie daje odpocząć zmęczonym oczom i mózgowi.
- Potrafi bawić się sam, czy ani przez moment nie pozwala dorosłej osobie odejść od siebie?
- Potrafi bawić się w towarzystwie drugiego dziecka, nie atakuje go, nie zabiera zabawek i nie odpycha? Czy potrafi bawić się wspólnie, rozumie proste polecenia i potrafi je wykonać?
- Ma kredki i kartki, może rysować, a może uważasz, że jest na to jeszcze za małe? Może to Ty rysujesz za nie, bo ono jeszcze nie potrafi?
- Ma wystarczająco rozwiniętą koordynację ruchową – potrafi chodzić po schodach, nie spada z huśtawki?
A oto kilka wskazówek jak ułatwić dziecku start w przedszkolu:
- W pierwszych dniach pobytu dziecka w przedszkolu w miarę możliwości odbieramy je wcześniej .
- Nie składamy dziecku obietnic, których nie możemy wypełnić np: przyjdę po obiedzie , a jesteśmy po spaniu lub podwieczorku. Dziecko nie będzie nam ufało następnego dnia.
- Stosujemy zasadę krótkiego pożegnania – wydłużanie tego momentu powoduje napięcie emocjonalne, które kończy się rozpaczą dziecka.
- Nie zabieramy dziecka do domu kiedy płacze przy rozstaniu, jeżeli zrobimy to choć raz, będzie wiedziało ,że łzami może wymusić wszystko.
- Jeśli dziecko przy pożegnaniu płacze, staramy się, żeby przez kilka dni odprowadzał je do przedszkola tata, rozstania z tatą są mniej bolesne.
- Nie mówimy dziecku, że będę na ciebie czekała za drzwiami – dzieci proszą o sprawdzenie czy jest mama, babcia czy tata.
- Pozwalamy dziecku zabrać ulubioną zabawkę, aby przypominała mu dom.
- Ujednolicamy działania wychowawcze dom – przedszkole, wdrażamy dziecko do przestrzegania umów i zasad.
- Nie wyręczmy dziecka – przyzwyczajamy do samoobsługi, pozwalamy dziecku samemu załatwić potrzeby fizjologiczne, myć ręce, ubierać się.
- Przygotowujemy dziecku wygodny strój do samodzielnego ubierania się.
- Cieszymy się i okazujemy zadowolenie z każdego przejawu samodzielności.
- Zachowujemy cierpliwość.
- Jesteśmy systematyczni i konsekwentni.
- Dostarczamy dziecku doświadczeń przebywania z innymi dorosłymi, bycia bez mamy.
- Umożliwiamy kontakt z innymi dziećmi
- Nie wymuszamy na dziecku , aby zaraz po przyjściu do domu opowiadało co wydarzyło się w przedszkolu, to powoduje niepotrzebny stres.
Większość dzieci przystosowuje się dość szybko, u innych okres adaptacji trwa bardzo długo. Najczęściej takie problemy mają dzieci, które miały przykre doświadczenia w relacjach z dorosłymi, są lękliwe, nieśmiałe ,miały mały kontakt z rówieśnikami lub też ich rodzice lub dziadkowie są nadopiekuńczy.
ZRÓBMY WIĘC WSZYSTKO, ABY NASZE DZIECI ŁĄCZYŁY Z PRZEDSZKOLEM TYLKO PRZYJEMNE PRZEŻYCIA, BYŁY POZYTYWNIE NASTAWIONE ,UFAŁY NAM I NIE REAGOWAŁY LĘKIEM.